06 38740414
Mama en ik: 1 op 1 begeleiding voor (kersverse) mama's en papa's.

Voordat ik mama werd

Hoi, ik ben Monique en ik ben opgegroeid als oudste van 6 kinderen. Tussen mijn 12e en 15e levensjaar werden mijn twee jongste broertjes geboren. Ik was toen op een leeftijd dat ik dit heel bewust mee heb gemaakt. Niet iedereen kan zeggen om op die leeftijd nog grote zus te worden. Het zaadje en interesse in mama's en baby's is toen zeker gepland.

Na de middelbare school heb ik mijn HBO-V en verloskunde diploma behaald. Tijdens mijn studie en hierna heb ik diverse leuke banen gehad binnen de revalidatie- en ouderenzorg en verloskunde. Ik rolde altijd van het één in het ander.

Ik ging altijd voor wat goed voelde en waar ik energie van kreeg. Ook toen die baan in Londen of Antwerpen was. Ik vond het zo gaaf, kijken op de Big Ben, wanneer er weer een wonder van een baby geboren werd.

Monique Eindhoven

De weg naar het moederschap

In 2019 en 2022 ben ik zelf een trotse mama geworden van mijn dochters Elise en Aimée. Ik vond het heel mooi en bijzonder om mama te worden en heb echt genoten van mijn beide zwangerschappen.

Ik merkte dat ik met vlagen onzeker kon zijn tijdens mijn eerste zwangerschap. Wat voor mama zou ik worden en zou ik het wel kunnen? De nacht voordat ik ging bevallen (ik had nog geen weeën) voelde ik een sterke drang om een brief te typen aan onze baby en hoe ik deze periode heb ervaren.

Ik wil een stukje uit deze brief met je delen:

‘We zijn zo benieuwd naar jou en aan de andere kant ook zo gek. Dat het leven van papa en mama straks zo anders gaat zijn. We kunnen ons er nog geen voorstelling bij maken. Hoe ga je eruitzien? Op wie lijk je het meest? Ga je papa's lange benen hebben? Krijg je een temperamentvol karakter omdat je ook altijd zo aanwezig was in mama’s buik?’

Monique en Elise

Mijn bevallingen liepen anders dan verwacht

Bij zowel mijn eerste als tweede bevalling stond er een heel groot bad midden in de woonkamer klaar voor de bevalling. Ik wilde heel graag in bad bevallen. Bij mijn eerste bevalling heb ik tot volledige ontsluiting in bad gezeten en dat was heel fijn.

Voor het laatste stukje van de bevalling, moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis. Thuis had ik voor mijn gevoel de controle en in het ziekenhuis niet en dat heb ik een periode heel lastig gevonden. ‘Is dit mij echt overkomen? ‘

Mijn tweede bevalling was een vlotte thuisbevalling in bad. Dit was zo mooi! Na de bevalling moest ik alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis.Ik kijk hier achteraf niet met vervelende gevoelens op terug. Ik had de regie en heb alles durven vragen wat ik wilde weten.

Onzekerheid en gelukkig wisselde zich af

Ik heb een duidelijk verschil gemerkt tussen de eerste en tweede keer mama worden. 

De eerste keer kwam het moederschap als een vlaag van warmte. Ik voelde mij intens gelukkig. En tegelijkertijd overviel mij bij vlagen ook de onzekerheid. Het voelde zo intens. Wat het voor mij intens maakte is de grote verantwoordelijkheid die ik voelde om het goed te doen.

Het ene moment keek ik naar mijn dochter en voelde ik zoveel liefde. En het andere moment maakte het mij onzeker, doe ik het allemaal wel goed? Ik legde de lat heel hoog voor mezelf.

Het maakte mij onzeker dat onze dochter ’s nachts soms wel ieder uur wakker was. Ik vond het ook moeilijk om er eerlijk over te praten. Ik kreeg vaak als antwoord, ‘het is maar een fase’. Terwijl ik eigenlijk alleen maar een luisterend oor nodig had.

Ik merkte dat ik steeds vermoeider werd en heb ondervonden wat slaapgebrek met je kan doen. Toch ging ik weer aan het werk. Ik dacht dat het erbij hoorde. Tot dat ik niet meer kon. Alles wat ik eerst zo gemakkelijk deed, ging niet meer. Ik kon de signalen niet meer negeren.

Het is goed gekomen, met tijd en liefde en aandacht voor mezelf. Ik weet nu hoe belangrijk het is om signalen van je lichaam niet te negeren.

De tweede keer mama worden vond ik ook heel bijzonder. Ik heb vooral van de beginperiode veel meer kunnen genieten. Minder onzeker zijn zorgde ervoor dat ik veel meer ontspannen was. De connectie tussen beide zussen is ook zo mooi en hartverwarmend om te zien.

 

Ik geloof dat iedere mama het op haar eigen manier kan en mag doen. Laat het wel jouw manier zijn. En niet wat andere mensen jou opleggen.

 

 

Hoe kijk ik nu naar het moederschap?

Het moederschap zie ik als een wereldreis, je begint ergens aan, maar weet niet hoe het pad loopt en waar je het naar toe leidt. 

Mijn intuïtie is er altijd geweest, maar ik durfde daar niet altijd op te vertrouwen.  Ik heb geleerd dat ik zelf de controle en regie heb en dat ik deze mag pakken. Als het dan niet zo loopt als ik had verwacht, dan is dat ook goed. Ik heb vooral geleerd dat je niet overal controle op kan hebben.

Ook weet ik nu dat ik niet alle ballen in de lucht kan houden. Ik heb geleerd dat het niet draait om ‘alles goed willen doen’. Het draait wel om, wie ben ik? Wat is belangrijk voor mij? Hoe zie ik ons gezin? Van daaruit heb ik gekeken wat belangrijk is voor mij en mijn gezin. Waar wil ik aandacht aanbesteden? Dit staat nu hoog op mijn lijstje en is een manier van leven geworden, de rest is bijzaak. Ik heb daardoor een manier gevonden die bij mij past, waarbij ik mij fijn en energiek voel.

 

 

Een nieuw pad/Missie/Visie

Ik heb altijd een vuurtje voelen branden voor het ondernemerschap. Toen ik mama werd en telkens beter ging luisteren naar mijn intuïtie en gevoel, wist ik ook dat ik hier mee aan de slag moest.

Ik heb tijdens mijn werk heel wat bevallingen begeleid en aanwezig mogen zijn bij de geboorte van baby's. Maar toen ik zelf mama werd, werd het voor mij nog duidelijker waar het nog aan ondersteuning voor mama's ontbrak.

Ik heb ervaren dat er veel steun en hulp is tijdens je zwangerschap en rondom de bevalling en de kraamweek. Maar als de kraamweek is afgerond en de kraamzorg en verloskundige niet meer langskomen dan is het stil. Dan heb je het zelf op te pakken. En dat kan overweldigend, eenzaam en onzeker voelen als (kersverse) mama. Je worstelt met de vraag, doe ik het wel goed? En je weet je soms even geen raad als er zich een nieuwe situatie aandoet, waar je niet van weet wat je ermee moet. Je kan je eenzaam voelen omdat het lijkt alsof niemand je begrijpt.

Ik voel een sterke missie om mijn verloskundige ervaring en mijn ervaring als mama te combineren. Met mama en ik ondersteun ik (kersverse) mama's die zich overweldigd voelen door het moederschap en twijfelen of ze het wel goed doen met het maken van keuzes die goed voelen, grenzen aangeven en het bepalen van eigen invulling en manier voor het ouderschap, zodat zij groeien in hun rol van mama en zich zeker en ontspannen voelen.

Hieronder nog een aantal weetjes over mij:

  • Ik houd van wandelingen in de natuur en met de bakfiets weg. 
  • Ik kleur graag en vindt het fijn om creatief bezig te zijn en ik kleur graag buiten de lijntjes!
  • Voor vis of chocolade mag je mij wakker maken
  • Ik beland vaak in 'gekke' situaties, stiekem vind ik dat heel leuk en moet er ook hard om lachen. Een vriendin van mij heeft dit ook. We hebben de droom om hier ooit een toneelstuk over te maken.
  • Ik ga graag op reis en heb ik al veel mooie reizen mogen maken. Zuid-Afrika heeft mij tot nu toe het meeste geraakt. De natuur en dieren, echt prachtig.

Ik ben heel erg benieuwd naar jou en leer je graag kennen!