Zindelijk worden
28 Juni 2022
Zindelijk worden
Wanneer start je met je kind met zindelijk worden? En introduceer je het potje of de wc? Kijk je naar wat de 'standaard' is? Is het tijd als je kind naar de peuterspeelzaal of basisschool toegaat? Of doe je het meer op gevoel?
De eerste keer op het potje..
Toen mijn dochter Elise nog geen jaar was, zat ze al op het potje. Aan haar signalen kon ik vaak zien, wanneer ze moest. Lang niet altijd hoor. Maar ze vond het prima en leek er ook wel lol in te hebben op het potje. We namen het potje dan ook overal mee naar toe.
Toen ze 1.5 jaar was, had ze geen interesse meer in het potje. Ze had er ook niet de tijd en de ruimte voor. Al het andere, de wereld ontdekken was veel interessanter. En dat was ook prima zo. Ik heb het ook zo gelaten.
Toen ze ruim 2 jaar oud was, ging ze uit zichzelf aangeven als ze iets gedaan had in haar luier en dan moest de luier ook meteen verschoond worden. Het liefste liep ze in haar blote billen. Maar het potje, nee die was nog niet echt interessant. Hij stond wel in de kamer, ze ging er ook wel opzitten, maar zonder resultaat. Soms net na 5 minuten nadat ze op het potje had gezeten, 'mama, ik heb geplast'. Op de grond, dat werd weer dweilen. Ik ben er nooit boos om geworden, maar leuk is anders.
Ik vond het knap dat ze nu wel kon aangeven wanneer ze bijvoorbeeld had geplast. Maar het aanvoelen en dan de link met het potje leggen, dat was er nog niet. Dat is ook goed, dacht ik. Dat komt vanzelf.
Op vakantie/Na de vakantie
En toen gingen we op vakantie en was er alle rust en ruimte. Het potje meegenomen en ik kon merken dat Elise het leuk vond. Als we thuis waren, dan ging ze op het potje en buiten de deur nog de luier om. Elise was toen 2.5 jaar.
Toen we thuiskwamen heb ik gezocht na onderbroeken die iets dikker waren, zodat die een eventueel ongelukje kunnen opvangen en niet gelijk alle kleding nat was. Daarnaast vond ik het ook belangrijk dat je de broekjes goed kon wassen en dat het van een comfortabele stof gemaakt was. Ik vond fijne broekjes van bio katoen. Besteld en vanaf dat ze binnen waren, haar geen luier meer aangedaan.
Dat vond ik best spannend, zo de deur uit zonder luier. Het belangrijkste was, ik had er vertrouwen in! Ik geloof erin dat je dat vertrouwen hebben in, ook weer uitstraalt naar je kind. En mocht er wel een ongelukje zijn onderweg, dan is dat oké, had ik mij voorgenomen. Elise is het aan het leren en dat hoort erbij.
Elise loopt in principe zelf naar het potje. Voor het slapen gaan en voordat we de deur uitgaan, leg ik haar dat uit en vraag ik haar om even op het potje te proberen. Ik geef dit wel ruim van tevoren aan, zodat ze nog even kan afmaken waar ze mee bezig is. Vaak is dat kleuren of spelen met de pop. Als het niet lukt, is dat ook oké. Het gaat erom dat ze even op het potje heeft gezeten.
Buitenshuis
Als we de deur uit gingen nam ik haar potje steeds mee in een tas. En gaf ik Elise de uitleg dat ze een onderbroek aanhad en dat als ze moest plassen etc. dit tegen mama moet zeggen. Oké, zegt ze dan iedere keer.
En het gaat goed vanaf dag 1 😊. Ze geeft het goed aan en er zijn na 3 weken tijd nog bijna ongelukjes geweest. Het allereerste middagslaapje zonder luier vond ik ook spannend. Maar het is tot nu toe goed gegaan.
De nachten
Wanneer we met de nacht beginnen? Geen idee, dat moment komt vanzelf. En na 2 weken was dat moment daar. Elise wil geen luier meer om mama, zei ze toen ik haar luier voor de nacht om wilde doen. Oké, dacht ik. Nu moet ik iets loslaten. Voor de zekerheid heb ik haar wel op een onderlegger gelegd. De ene keer gaat het goed en plast ze helemaal niet 's nachts en soms wel, maar dan komt het op de onderlegger terecht en hoef ik niet direct het bed te verschonen.
Hoe de omgeving erop reageert
En wat zo fijn is, oma en de gastouder waren ook meteen mee dat ze een onderbroek aanhad en geen luier. Ik had voor de zekerheid wel luiers meegegeven. En gezegd kijk maar wat mogelijk is voor jullie. Maar het ging goed, echt heel fijn!
Volg je gevoel
Ik geloof er ook wel in dat dit het moment was voor Elise en dat als ik het eerder had gepusht dat het dan of veel langer had geduurd of met de nodige frustratie was verlopen.
Wij hebben het moment uitgekozen en zijn er ook rustig mee omgegaan vind ik. We stonden er relaxt in. Het was geen kwestie van moeten, maar kijken of het lukt. En eerlijk? Ik had verwacht dat het met veel meer hobbels zou zijn gegaan. Amper 3 weken later, het gaat zo makkelijk! Echt heel fijn!
We maken er ook iedere keer wel een feestje van. Ze is heel blij met haar onderbroeken en we zijn ook enthousiast als ze iets op het potje/wc doet en zij laat het met trots zien. En ja soms moet papa ook zelfs gebeld worden, zodat hij mee kan kijken.
Met een beloningssysteem werken we niet met stickers etc. Ik merk dat dit voor Elise niet nodig is en dat het goed is zoals het nu gaat.
Hieronder deel ik graag een aantal tips met je.
Tips:
-
Kijk wat voor jouw kind werkt. De 1 wil graag op het potje en de ander op de wc. Je kind erbij betrekken door bijvoorbeeld samen de wc-verkleiner (is zeker geen must) of een potje te kopen, kan helpen
-
Houd het speels, maak er geen ding van. Proberen en lukt het niet, dan is het ook oké. Ik zei in het begin, gaan we even op het potje en kijk maar of je kunt plassen, poepen of een scheet kan laten. Nou ja die scheet laten, was het natuurlijk helemaal. Er even op en er meteen weer af.
-
Kijk waar jouw kindje zich prettig bij voelt. Samen bij het potje of de wc zitten en een verhaaltje voorlezen of zingen bijvoorbeeld. Of misschien wil je kindje juist liever even alleen zijn
-
Wees blij als het lukt, maar ook als het niet lukt. Goed van je, dat je op het potje bent geweest. Daar gaat het om en niet direct om het resultaat
-
Is er wel een ongelukje? Wordt niet boos. Het kan gebeuren. Je kan wel zeggen, hier staat het potje of hier is de wc, zullen we het daar de volgende keer proberen?
Durf jij te vertrouwen op je gevoel? Durf jij intuïtieve keuzes te maken? Heb je daar hulp mee nodig? Ik denk en kijk graag met je mee! Stuur mij een berichtje of in.
Foto's
